مرتضی عزتی اقتصاددان:
یکی از آثار سوء افزایش فقر و فلاکت و نبود امید به آینده افزایش میزان مهاجرت است.
متاسفانه افزایش مهاجرت به اقشار متوسط جامعه نیز گسترش یافته است به این معنا که علاوه بر نخبگان امروز شاهد بالا رفتن مهاجرت یا افزایش متقاضیان مهاجرت از طبقه متوسط جامعه، دانشجویان و حتی دانش آموزان هستیم.
بی شک فرار سرمایه را نباید تنها در حوزه مالی تعریف کرد چرا که مهاجرت نخبگان و آثاری که تولید علم آنها بر رونق اقتصادی کشور می تواند بگذارد نیز نوعی فرار سرمایه از کشور قلمداد می شود.
نمونه عینی افزایش مهاجرانی که از آینده کشورشان ناامید هستند را در افزیش میزان مهاجرت از افغانستان به ایران یا سایر کشورها می توان مشاهده کرد.
افزایش ناامیدی نسبت به آینده و نبود فضای روشن و امید آفرینی که امید به عدالت گستری را افزایش دهد و تامین و تضمین کننده رفاه خانوارها باشد منجر به آن شده که متقاضیان مهاجرت از ایران حتی به کشورهای دور افتاده روز به روز افزایش بیابد، این موضوع زنگ خطری برای اقتصاد کشور است، خطری که تنها حوزه اقتصاد را تهدید نمی کند بلکه امنیت اجتماعی، فرهنگی و سیاسی را نیز به مخاطره می افکند.
وقتی جوان ایرانی حتی حاضر به مهاجرت به کشورهای دور دست آمریکای جنوبی است به این معناست که امیدی به بهبود وضعیت اقتصادی کشور ندارد.
بی تردید تا زمانی که آرامش و ثبات در عرصه های اقتصادی وجود نداشته باشد و سرمایه گذاران با اطمینان خاطر نسبت به وجود ثبات در اقتصاد در بخش های مختلف سرمایه گذاری نکنند نمی توان امیدوار به عدم فرار مغزها از کشور شد.
در صورتی که دولت چهاردهم نتواند در راستای امید آفرینی در جامعه و بهبود وضعیت اقتصادی و ثبات اقتصادی کار خاصی صورت دهد و منجر به به تغییراتی اساسی در بنیان ها و ساختارهای شود بی تردید در آینده ای نه چندان دور عدم روشن بودن فضای اقتصادی تبعات دیگری ایجاد می کند که به صلاح کشور نیست.
مساله حائز اهمیت این است که با وجود تنش های سیاسی و نظامی این دولت نیز شبیه دولت های قبلی نمی تواند کار خاصی به نفع رونق و امید آفرینی و سرمایه گذاری در اقتصاد انجام دهد اما تفاوت این دولت با دولتهای قبلی این است که بخشی از جامعه که امیدی به بهبود وضعیت اقتصادی نداشتند به دولت آقای پزشکیان امیدوار شدند.
بی تردید اگر بخشی از مردم جامعه که به دولت آقای پزشکیان امید بستند و منتظر تحولات اقتصادی هستند از ایجاد تغییرات اقتصادی در کشور ناامید شوند، ناامیدی جامعه را در برمی گیرد و تبعات بسیاری پیامد این وضعیت خواهد بود.
امیدواریم بهبودهایی در وضعیت اقتصاد کشور رخ دهد در غیر این صورت با از دست رفتن بیش از پیش اعتماد اجتماعی، نگرانی و اعتراض جریان های اجتماعی به وضعیت اقتصادی کشور رو به وخامت می گذارد.
«روزنامه اخبار صنعت - 10 مهر 1403»